Συχνά μπερδεύουμε την έννοια δημιουργική απασχόληση με θεατρικό παιχνίδι. Αν και τα δύο στοχεύουν στην... δημιουργική πλευρά των παιδιών, ωστόσο η δημιουργική απασχόληση είναι πιο ελεύθερη από το θεατρικό παιχνίδι. Δεν είναι απαραίτητη η μεθοδευμένη σειρά μαθημάτων.
Στη δημιουργική απασχόληση το παιδί μπορεί να ασχοληθεί με τις εικαστικές τέχνες, τη μουσική, το χορό, όμως πάντα με στόχο την κατάκτηση γνώσεων (Π.χ. η ζωγραφική μπορεί να έχει θέμα το θαλάσσιο Περιβάλλον, η μουσική ήχους του δάσους, ο χορός κινήσεις των ζώων).
Στη δημιουργική απασχόληση οι παραπάνω δραστηριότητες μπορούν να συνυπάρξουν μεταξύ τους και να στοχεύουν σε ένα συλλογικό αποτέλεσμα ή να υπάρξουν αυτόνομες, πάλι όμως με στόχο συγκεκριμένο αποτέλεσμα ανάλογα με το θέμα που έχει δοθεί στα παιδιά. Επιπλέον, το παιδί μπαίνοντας στο χώρο όπου γίνεται δημιουργική απασχόληση είναι ελεύθερο να επιλέξει με ποια δραστηριότητα θέλει να ασχοληθεί, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του και να περάσει το χρόνο του δημιουργικά με οδηγό την φαντασία.
Βέβαια, οι τέχνες συνεργάζονται, δανείζονται στοιχεία η μία από την άλλη, για αυτό, αρκετές φορές θα συναντήσουμε στοιχεία της ζωγραφικής να εξυπηρετούν ανάγκες του θεατρικού παιχνιδιού, το ίδιο συμβαίνει και στο χορό ή τη μουσική.
Το θεατρικό παιχνίδι από την άλλη έχει στόχο την ενεργοποίηση αυτού που ονομάζουμε «επικοινωνία». Χρησιμοποιεί το λόγο, την αφή, την κίνηση, την παρατήρηση του παιδιού που συμμετέχει, ώστε να αναπτύξει την επικοινωνία με το περιβάλλον γύρω το, μέσω των συναισθημάτων που τη σημερινή εποχή τόσο πολύ καταπιέζουμε ή κρύβουμε μέσα στα καλούπια της καθημερινότητας.
Στο θεατρικό παιχνίδι δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να εκφραστεί, να επικοινωνήσει τα συναισθήματά του, πολύ πιο εύκολα. Αυτό συμβαίνει επειδή, χρησιμοποιούνται τα εργαλεία του θεάτρου όπως, να υποδυθεί έναν ρόλο. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί νιώθει την ασφάλεια που του προσφέρει ο ρόλος και έτσι δεν αισθάνεται το άγχος της ανασφάλειας που προκαλεί η κριτική στάση της κοινωνίας έξω από το θέατρο.
Το θεατρικό παιχνίδι χτίζει προσωπικότητες και δημιουργεί δυνατούς ψυχικά
ανθρώπους. Δεν είναι μια θεατρική παράσταση, αλλά μια διαδικασία όπου το παιδί
κατανοεί τα συναισθήματά του, αντιλαμβάνεται την ψυχοκινητική του έκφραση,
κοινωνικοποιείται και φυσικά πυροδοτεί την φαντασία και τη δημιουργική του πλευρά. Το θεατρικό παιχνίδι ακολουθεί μία μεθοδευμένη σειρά μαθημάτων που παραδίδονται από τον/την εμψυχωτή,-τρια και στοχεύουν στην ομαλή ενσωμάτωση του παιδιού στην ομάδα με τα υπόλοιπα συνομήλικα μέλη της.
ανθρώπους. Δεν είναι μια θεατρική παράσταση, αλλά μια διαδικασία όπου το παιδί
κατανοεί τα συναισθήματά του, αντιλαμβάνεται την ψυχοκινητική του έκφραση,
κοινωνικοποιείται και φυσικά πυροδοτεί την φαντασία και τη δημιουργική του πλευρά. Το θεατρικό παιχνίδι ακολουθεί μία μεθοδευμένη σειρά μαθημάτων που παραδίδονται από τον/την εμψυχωτή,-τρια και στοχεύουν στην ομαλή ενσωμάτωση του παιδιού στην ομάδα με τα υπόλοιπα συνομήλικα μέλη της.
Τα οφέλη που προσφέρει το θεατρικό παιχνίδι και η δημιουργική απασχόληση είναι κοινά, αφού και τα δύο στοχεύουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στην διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων, στην κοινωνικοποίηση του παιδιού, στην αποδοχή από το σύνολο, στην συνεργασία, με άλλα λόγια στην υγιή πνευματική και ψυχική ανάπτυξη, που είναι απαραίτητο εφόδιο για την ζωή και την ένταξη του παιδιού ως ενήλικα στην κοινωνία.
*Η Ειρήνη Κοτσέλη ανήκει στο διδακτικό προσωπικό του "Θεάτρου Σαλαμίνας". και είναι υπεύθυνη για το παιδικό τμήμα. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών.
